Vliegen naar de Serengeti

We waren in Tanzania. En onze beste vrienden ook. We spraken af om met elkaar vier dagen de Serengeti te doorkruisen. Maar er waren wat problemen met de planning. Per auto naar Serengeti rijden zou ons twee dagen kosten, wat ons slecht uit kwam. We wilden het bijna afblazen toen iemand opperde het vliegtuig te pakken. Coastal Aviation brengt je in krap twee uur van Kilimanjaro Airport naar de Serengeti! Een spannend idee… maar voor iemand met vliegangst misschien een beetje te spannend? En wat zou dat kosten?

Een vlucht van Kilimanjaro naar Serengeti National Park

Dat bleek mee te vallen en uiteindelijk zijn obstakels er om ze op te lossen, dus we reden naar Kilimanjaro airport om daar in een Cessna C208 Grand Caravan te stappen. Een toestel dat plaats biedt aan 13 passagiers. De eerste verrassing was dat we niet rechtstreeks naar Serengeti vlogen, maar met maar liefst twee tussenstops. En tussenstops zijn dingen waar iemand met vliegangst niet van houdt. Maar er was geen weg terug. We waren nauwelijks op maximale vlieghoogte of het toestelletje zette de landing al weer in. Arusha airport.

Een tussenstop op Arusha Airport

Eenmaal geland werden we verzocht uit te stappen. De dienst van de piloot zat er op en we zouden verder vliegen met een ander vliegtuig van hetzelfde type. Na even gewacht te hebben werden we opgehaald door een knappe jonge vrouw (later bleek ze Zuid Afrikaans) die ons verzocht haar over het snikhete platform te volgen naar de gereed staande Cessna. Ze leek mij het type grond stewardess zoals ik die kende van grotere vliegvelden. Ik kon mijn ogen dan ook niet geloven toen ze ons niet alleen naar het toestel bracht, maar er vervolgens ook in klom, achter de stuurknuppel plaats nam en ons met veel vanzelfsprekendheid instructies gaf. Al mijn vooroordelen volop de ruimte gevend, ging het niet beter met mijn vliegangst. We stegen op. Ik keek naar de oorbellen en de paardenstaart van de piloot die ongeveer twee meter voor mij zat. Met haar stoere vliegeniers Ray Ban vond ik haar tamelijk indrukwekkend. Ondertussen hobbelden we als een bus door het luchtruim. Het was een half uurtje vliegen tot Lake Manyara. De tweede tussenstop.

Vliegen naar Lake Manyara

Landen in Lake Manyara is één ding, opstijgen is iets anders. Dat gaat van een soort skischans. Het toestel maakt snelheid over de strip, en net als je denkt dat het de lucht in zou moeten gaan, verdwijnt eenvoudig de grond onder je voeten, of liever gezegd, onder de wielen. De startbaan houdt simpelweg op en je vliegt weer. Tijd voor angst is er op dat moment eigenlijk niet, want het uitzicht over het meer is zo imposant dat je je adem toch wel inhoudt. Wat een ongerepte pracht die zich daar kilometers lang voor je uitstrekt! De hoogte onttrekt kleur aan het landschap waardoor alles dezelfde grijs-groene tint lijkt aan te nemen. De stoere brom van het vliegtuig is in schril contrast met de verstilde savannen onder ons. Soms knalt de zon even schel door de wolken en zien we onze eigen schaduw op de grond. Er zijn ook kuddes dieren. Het is moeilijk te zien wat voor een dieren het precies zijn. Soms rennen ze vooruit, kennelijk geschrokken van het geluid, anderen blijven onverstoorbaar staan. Het is een uurtje vliegen naar de landingsstrip in de Serengeti.

Vliegen naar de Serengeti National Park

Hoewel we onze vrienden al tientallen malen hebben ontmoet, in verschillende landen, is deze ontmoeting wel heel speciaal. Het toestel is nog niet geland of ik zie ze al staan. Met hun safarihoedjes. Als we nog over het gras hobbelen, zwaaien we al. Het vliegtuigje keert aan het einde van de landingsstrip en rijdt tot aan het kleine gebouw. Er staan wat Landcruisers en een karretje met een brandblusser. De propeller komt tot stilstand en we stappen uit. Het is een prachtig weerzien. Met onze vrienden, maar ook met de Serengeti. Die weer vier dagen op ons ligt te wachten met haar uitgestrekte vlaktes en haar steeds weer verrassende dierenpracht. Die avond hebben we elkaar veel te vertellen in de lodge waar we overnachten. Heerlijk met een drankje bij het vuur. Moesten we vaker doen, dat vliegen.

Voor de liefhebber:

  • Cessna C208 Grand Caravan
  • Motor: turboprop van Pratt & Whitney
  • Passagiers: 13
  • Lengte: ruim 12 meter
  • Spanwijdte: bijna 16 meter
  • Kruissnelheid: 278 km/h
  • Actieradius: 2000 km
Over de schrijver
Ik ben in Nederland geboren en opgegroeid en in 2009 permanent naar Tanzania verhuisd. Hier run ik samen met mijn man Ngomi ons safari bedrijf Makasa Tanzania Safaris. We hebben samen drie kinderen. Wij en de kinderen ook, genieten van ons thuis in Tanzania. Met uitzicht op de Kilimanjaro, met 11 maanden per jaar zon en met drie verschillende culturen in 1 huishouden. Hier wonen brengt ons back to the basics, maar maakt ons rijk op zo veel andere manieren…
Reactie plaatsen